CENSUS Ecclesiae Romanae in provinciis

CENSUS Ecclesiae Romanae in provinciis

quibus colligendis quotarmis mittebantur a Pontifice Diaconi, aut Subdiaconi vel Legati, ut ex Epiitolis Gregorii M. Nicolai I. Ep. 55. Innocentii III. l. 15. Ep. 166. 167. aliis, colligitur; conflabantur ex liberalitatibus Principum, qui centis praestationibus annuis regua et terras suas, atque adeo, ipsos subditos, iis Ecclesiae Romanae quotannis exsolvendis, nonnumquam sponte adstrinxerunt. Gregotius VII. l. 8. Ep. ult. Carolus Imperator ---- in tribus locis annuatim colligebat mille et ducentas libras, ad servitium Aposiolica sedis, exceptô hôc quod unusquisque propriâ devotione offerebat. Sic Census Ecclesiarum in Regno Sicilire et Campania et Maritima, memorantur in Bulla Ms. Nicolai IV. ann. 3. Sed et Census annui indicebantur, persolvendi Monasteriis et Ecclesiis, in signum protectionis ledis Roman. quae Iuris S. Petri dicuntur fuisse, apud Hug. Flaviniacensem, ex Epistola Gregorii VII. e qua patet, eiusmodi census in Gallia fuisse exactos, vide Car. du Fresne Glossar. et in voce Romascot. Apud eundem Census B. Olavi, qui et Votum B. Olavi, Suecis Sant-Olafs-Scatt, census erat, qui a Suecis ad S. Olavi Norvegorum Regis sepulchrum in Norvegia olim deferebatur; quemque Upsaliam ad eiusdem Altate ferri praecepit Nicolaus Alb. Archiepiscopus Upsaliensis. Dabaut autem de quolibet rustico unam ulnam telae vel eius valorem: de captura halecum --- de qualibet nave unun, manskut: de qualibet nave, quae vadit Stokolinis cum mercimonis, unum denarium Suecicum, etc. uti docet Charta eius A. C. 1314. descripta a Scheffero ad Chron. Archiepisc. Upsal. p. 251.